Gdy jeden lub wiele zmysłów zostaje przebodźcowany mamy wtedy doczynienia z przeciążeniem sensorycznym. Przeciążenie sensoryczne (ang. sensory overload) jest pojęciem wielowymiarowym, definiowanym na różne sposoby. Według Wiede i Warmbrunna (2012), można je rozumieć jako nadmiar bodźców zarówno pod względem ich siły, jak i ilości. Stan ten charakteryzuje się odbieraniem bodźców sensorycznych z nadmierną szybkością lub intensywnością, co może prowadzić do szeregu reakcji fizjologicznych i psychicznych (za: Scheydt i in., 2017).
Venes (2009) wskazuje, że przeciążenie sensoryczne może powodować wzrost częstości akcji serca, przyspieszenie oddechu, podwyższenie ciśnienia krwi, dezorientację, niepokój, cierpienie psychiczne oraz nieprzewidywalne zachowania. Przeciążenie sensoryczne następuje wtedy, gdy zdolność osoby do odbierania i przetwarzania napływających informacji jest poważnie obciążona (za: Scheydt i in., 2017). Omer i Spivak (1987) podkreślają, że może to być spowodowane nadmierną stymulacją sensoryczną, taką jak nadmierny hałas lub zatłoczenie, bądź wysoką złożonością środowiska, na przykład koniecznością zwracania uwagi na zbyt wiele osób jednocześnie.
Goldberger (1993) opisuje przeciążenie sensoryczne jako sytuację, w której organizm jest bombardowany przez wyższe niż normalne poziomy stymulacji sensorycznej, zwykle w więcej niż jednej modalności sensorycznej. Zjawisko to jest przeciwieństwem deprywacji sensorycznej (niedociążenia sensorycznego) i jest klasyfikowane jako potencjalny stresor (za: Scheydt i in., 2017).
Autor: Natasza Kuziemska
Bibliografia:
Omer, H., Spivak, M. (1987). Contacting the acutely disorganized person. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training, 24(3), 368–374. https://doi.org/10.1037/h0085727
Scheydt, S., Müller Staub, M., Frauenfelder, F., Nielsen, G. H., Behrens, J., Needham, I. (2017). Sensory overload: A concept analysis. International Journal of Mental Health Nursing, 26(2), 110–120. https://doi.org/10.1111/inm.12303
Zostaw komentarz